W.A.S.P. / WASP

[Nekroskop]

W.A.S.P. to amerykański band wywodzący się z wczesnej heavy metalowej sceny w Los Angeles, choć w ich muzyce nie brakuje też elementów getrów w panterkę (czyt. glamu). Jest to jednak glam dość specyficzny, bo traktuje nie tyle o miłości, ile o wódzie, motocyklach, wódzie, ruchaniu...

... A skoro już o ruchaniu mowa, to W.A.S.P. był prominentnym celem zrzeszenia rodziców PMRC (Parents Music Resource Center), o czym traktuje kawałek „Harder, Faster”. Nazwa zespołu była przyczynkiem licznych kontrowersji, jako że chodziły słuchy iż za akronimem (?) kryje się hasło „We Are Sexual Perverts” albo „We Are Sexual Predators”, jednak Blackie, wokalista zespołu, miał powiedzieć kiedyś reporterowi, że tłumaczenie to „We Ain’t Sure, Pal”. Inna interpretacja to „White Anglo-Saxon Protestants”, której źródłem jest utwór „Animal”.

Chodzą słuchy, że płyta W.A.S.P. jest w stanie zreanimować zwłoki albo poderwać na nogi inwalidę, w co nietrudno uwierzyć, bo zwłaszcza na debiucie, The Last Command, Inside the Electric Circus czy The Headless Children, W.A.S.P. jest wczesnym Slayerem z domieszką glamu i nałogowym palaczem na wokalu.

Moim ulubionym albumem, a jednocześnie jednym z moich ulubionych albumów metalowych w ogóle, jest Inside the Electric Circus, na którym każdy kawałek to absolutny hit.

ARRRRRGH!


Skład:
Blackie Lawless - Guitars (1982, 1986-present), Vocals (1982-present), Bass (1983-1986, 1989-1992, 1993-1996), Keyboards (1992-present) ex-Hear 'n Aid, ex-Sister, ex-London, ex-Circus Circus, ex-Killer Kane Band, ex-New York Dolls
Mike Duda - Bass, Vocals (1996-present) Hotel Diablo, ex-Killing Machine, ex-Shanghai, ex-Stephen Pearcy, ex-Vicious Delite
Doug Blair - Guitars (lead) (2006-present) Wolf (live), Signal2Noise

▼ Byli muzycy

Don Costa - Bass (1982) ex-Ozzy Osbourne (live), ex-M-80, ex-Damien, ex-Dante Fox
Rik Fox - Bass (1982) Freakshow, ex-Surgical Steel, ex-Sin, ex-Steeler, ex-Warlord, ex-Aggressor (USA), ex-Burn, ex-E. Walker Band, ex-Sin, ex-The Martian Rock Band, ex-Thunderball, ex-Virgin / SIN / Lust
Tony Richards - Drums (1982-1984) ex-Max Havoc, ex-Animal, ex-Dante Fox, ex-DellaVella, ex-Great White
Randy Piper - Guitars (1982-1986) Animal, Pamela Moore (live), ex-Sister, ex-Alice Cooper, ex-Circus Circus, ex-King's Horses, ex-L.A. Rocks, ex-Where Angels Suffer
Chris Holmes - Guitars (1983-1989, 1995-2001) ex-Hear 'n Aid, ex-Psycho Squad, Chris Holmes, Mean Man, Stonebreed (live), ex-Animal, ex-Sister, ex-Baton Rogue Morgue, ex-Buster Savage, ex-LA Guns, ex-LAX, ex-Secret Society, ex-Slave, ex-The Big Ball Stars, ex-Where Angels Suffer, ex-BulletBoys (live), ex-Phil Lewis's L.A. Guns (live)
Steve Riley - Drums (1984-1987) Steve Riley's L.A. Guns, ex-Keel, ex-L.A. Guns, ex-Roadmaster, ex-Steppenwolf, ex-The B'zz, ex-The Lawyers
Johnny Rod - Bass (1986-1989, 1992-1993) Torchlight Parade (live), King Kobra
Frankie Banali - Drums (1989, 1991-1992, 1995, 2001-2004) (R.I.P. 2020) ex-Blackthorne, ex-Hear 'n Aid, ex-Alex Masi, ex-Freakshow, ex-Quiet Riot, ex-Dokken (live), ex-Twisted Sister (live), ex-Acid for Blood, ex-Heavy Bones, ex-Steppenwolf, ex-Faster Pussycat (live), ex-Player (live), ex-Robert Fleischman (live)
Stet Howland - Drums (1991-1993, 1995-2001, 2004-2006) Freakshow, Killing Machine, Metal Church, ex-Temple of Brutality, 10,000 Views, ex-Belladonna, ex-Impellitteri, ex-Violent Storm, ex-Stream, ex-Blackfoot, ex-Chet Thompson, ex-Four by Fate, ex-Lita Ford, ex-Run 21, ex-Slamnation, ex-Where Angels Suffer
David Chirico - Guitars (1993) ex-Spoiled Rotten
Darrell Roberts - Guitars (lead) (2001-2006) My Acumen, Sintanic, ex-Salem's Wych, ex-Five Finger Death Punch, ex-Tuff
Mike Dupke - Drums (2006-2015) Hotel Diablo, Wednesday 13 (live), ex-Quiet Riot (live), ex-Black Holiday, ex-Dizzy Reed, ex-John Mellencamp
Mark Zavon - Guitars (2006) Kill Devil Hill, ex-40 Cycle Hum, ex-Die Laughing, ex-Ratt

▼ Muzycy koncertowi

Aquiles Priester - Drums (2017-present) Aquiles Priester | Gustavo Carmo, Edu Falaschi, Fábio Laguna (live), Tony MacAlpine (live), ex-Di'Anno, ex-Hangar, ex-Blackwelder, ex-Freakeys, ex-Midas Fate, ex-Angra, ex-Barque of Dante, ex-Noturnall, ex-Paul Di'Anno, ex-Primal Fear, ex-Spartacus, ex-DragonForce (live), ex-Almah (live), ex-About 2 Crash, ex-Aquiles Priester & Os Malditos - Iron Maiden Tribute, ex-Ecos do Silêncio, ex-Lucas Scariotys, ex-Stylo Livre
Brian Tichy - Drums (European shows) (2018-present) ex-Pride & Glory, ex-Queensrÿche (live), S.U.N., Sweet & Lynch, Tak Matsumoto Group, The Dead Daisies, ex-Operation: Mindcrime, ex-Theodore Ziras, ex-Vinnie Moore, ex-Ozzy Osbourne (live), ex-Aluminum Jew, ex-Ana Sidel, ex-B'z, ex-Ball, ex-Billy Idol, ex-Foreigner, ex-Gilby Clarke, ex-Kenny Wayne Shepherd, ex-Lynch Mob, ex-Nicklebag, ex-Randy Jackson's China Rain, ex-Shaw/Blades, ex-Stevie Salas, ex-TMG, ex-Whitesnake, ex-Aerosmith (live), ex-Glenn Hughes (live), ex-Sass Jordan (live), ex-Seether (live), ex-Slash's Snakepit (live), ex-The Guess Who (live), ex-Velvet Revolver (live)

Glenn Holland - Drums (1987) The Joneses, ex-Pandemonium, ex-Engines of Aggression, ex-Noize Toys, ex-Redd Kross, ex-Stallion
Kelly Martella - Drums (1987-1988) ex-Fever, ex-Silent Rage
Chad Nelson - Drums (1987)
Dan McDade - Guitars (1992)
Doug Blair - Guitars (lead) (1992-1993, 2001) Wolf (live), Signal2Noise
Philip Wolfe - Keyboards (1992) Glass Wolfe, Philip Wolfe, ex-Impellitteri
Jeremy Spencer - Drums (2005) Semi-Rotted, ex-Cornucopia of Death, Psycho Synner, ex-Five Finger Death Punch, ex-Psychosexual
Patrick Johansson - Drums (2006, 2015) Clockwork Revolution, Impellitteri, NorthTale, ex-Shades, ex-Without Grief, ex-Rusted Through, ex-DeuxMonkey, Kinlin, ex-Chainwreck, ex-Yngwie Malmsteen, ex-Sabaton (live), ex-Stormwind, ex-Scudiero, ex-Prey, ex-Red Lamb, ex-Jet Black Racing, ex-Spelled Moon, ex-Takara, ex-Token
Randy Black - Drums (2015-2017) Destruction, Duskmachine, Level 10, ex-Deception, ex-Annihilator, ex-Primal Fear, ex-Rebellion
Dickie Fliszar - Drums (2016) Jack Russell's Great White, ex-Bruce Dickinson, ex-Deccatree, ex-Roxx, ex-Shining, ex-Skin, ex-Vamp

Okładki (6 pierwszych albumów):


Dyskografia:
1982 - Demo 1982 [demo]
1982 - Face the Attack [demo]
1983 - Demo 1983 #1 [demo]
1983 - Demo 1983 #2 [demo]
1984 - The First Album Rehearsal Demos [demo]
1984 - Animal (Fuck like a Beast) [single]
1984 - I Wanna Be Somebody [single]
1984 - W.A.S.P.
1984 - L.O.V.E. Machine promo [single]
1984 - L.O.V.E. Machine [single]
1984 - Sleeping (in the Fire) promo [single]
1984 - School Daze [single]
1985 - Cries in the Night promo [single]
1985 - Live at the Lyceum, London [video]
1985 - Blind in Texas [single]
1985 - The Last Command
1986 - Wild Child [single]
1986 - 95-Nasty [single]
1986 - Inside the Electric Circus
1987 - Live Animal [single]
1987 - Scream Until You Like It [single]
1987 - Live... in the Raw [live]
1987 - I Don't Need No Doctor [single]
1988 - Videos... in the Raw [video]
1989 - Mean Man [single]
1989 - The Headless Children
1989 - The Real Me [single]
1989 - Forever Free [EP]
1992 - The Story of Jonathan [single]
1992 - The Story of Jonathan [video]
1992 - Metalbound [split]
1992 - Chainsaw Charlie (Murders in the New Morgue) [single]
1992 - Hold On to My Heart [single]
1992 - The Idol [single]
1992 - The Crimson Idol
1992 - I Am One [single]
1993 - First Blood, Last Visions [video]
1993 - First Blood, Last Cuts [kompilacja]
1993 - Sunset & Babylon [single]
1995 - Hard Tunes [split]
1995 - Black Forever / Goodbye America [EP]
1995 - Still Not Black Enough
1997 - Kill Fuck Die [single]
1997 - K.F.D.
1998 - To Die For (Pre-released CD Sampler) [kompilacja]
1998 - Double Live Assassins [live]
1999 - Helldorado Promo [demo]
1999 - Helldorado
2000 - The Best of the Best 1984 - 2000 (Promo 2 tracks) [demo]
2000 - The Best of the Best [kompilacja]
2000 - The Sting [live]
2001 - More Deth [split]
2001 - Unholy Terror
2001 - The Sting - Live at the Key Club, L.A. [video]
2002 - W.A.S.P. & The Last Command [kompilacja]
2002 - Dying for the World
2003 - The Headless Children & Inside the Electric Circus [kompilacja]
2004 - The Neon God: Part One - The Rise
2004 - The Neon God: Part Two - The Demise
2005 - The Sting / Helldorado [kompilacja]
2007 - Dominator
2007 - The Best of the Best [kompilacja]
2009 - Crazy [single]
2009 - Babylon
2015 - Golgotha
2018 - Re-Idolized (The Soundtrack to the Crimson Idol)
2018 - Doctor Rockter [single]
2018 - Scream [single]
2020 - The Midnight Hour (Live 1986) [live]
2023 - The 7 Savage: 1984-1992 [boxed set]

MA: https://www.metal-archives.com/bands/W.A.S.P./544
Wikipedia (en): https://en.wikipedia.org/wiki/W.A.S.P._(band)

[Pan Efilnikufesin]

Kolejny smieszny zespolik na ktory mam alergie.

[Lis]

Za dzieciaka strasznie jarałem się video Wild Child. Włączyłem przed chwilą i cóż ciągle to fajne, aż trochę pożałowałem że nie byłem dorosły w latach 90 i nie zostałem amerykańską gwiazdą rocka, chociaż pewnie gdybym był to zabił bym się w tempie ekspresowym.

[karp]

Absolutny sztos. Od heavy metalowego debiutu, przez hiciarskie The Last Command i Electric Circus po bardziej dojrzałe Headless Children (które trochę psuje zbyt hamerykańska ballada Forever Free) i koncepcyjny Crimson Idol. Jeszcze w międzyczasie wydawali bardzo fajne single i EPki - Flesh and Fire ze strony B singla 95 Nasty to zapomniany hicior:

Potem już bardzo różnie, ale raczej średnio i bez powrotów. Choć każdą płytę WASP słucha się przynajmniej dobrze, ale po Crimson Idol to jedynie Still not Black Enough i Unholy Terror jakkolwiek zostają w pamięci.

A no i słynny wywiad Chrisa Holmesa - cud, że większość muzyków z Sunset Strip jeszcze żyje:

[TITELITURY]

Jeden z tych bandów hejwi, które grają hejwi i nie są pedalskie. Sto procent heteroseksualizmu, dziwki i bimber, tam nazywany whisky, dobra zabawa, zajebisty wokal blackiego, który w tej materii wciąga uchem całą rzeszę hejwimetalowych wyjców, muzyka, że mucha nie siada. A jak się przy tym jeździ autem! Jeden z dwóch, może trzech ( w porywach do pięciu) zespołów grających taką muzykę, który wielbię bezgranicznie, ponieważ ma to, czego np. nie ma Iron Maiden, czyli wszystko. Last Command uważam za metalowe arcydzieło, reszta daleko nie odbiega. Pan Debilnikufesin może mieć alergię, ale jeśli słucha się walenia drągiem w wiadro, to trudno, żeby lubić muzykę ociekającą testosteronem.

[dj zakrystian]

Niby glam, ale zagrany z werwą i bez gejowania. Bardzo przebojowe i jednocześnie nieoczywiste granie, bo jest tu sporo dekadenckiego mroku i tyleż zabawy. Dupy, wino i co ino. Debiut i Crimson Idol znam najlepiej. Poza tym hiciory z pozostałych. Blackie jest/był rewelacyjnym wokalistą.

[kurz]

Świetny hejwi. Headless Children rządzi. I ta okładka!

[kurz]

Niby glam, ale zagrany z werwą i bez gejowania.

Sorki za post pod postem, chciałem tylko dodać, że z tym glamem to spora przesada, a taki Crimson Idol z niesamowitymi kompozycjami, to prawdziwa perła heavy metalu. Wspaniały album.

[dj zakrystian]

Ten glam jest obecny, ale jak zaznaczyłem, jest to bardziej dekadenckie, niż Poison czy tego typu kapele. Szczególnie na debiucie. Dark glam metal? No i świetny wokal Blackiego. Sleeping in the Fire, to jedna z najlepszych metalowych ballad z dziwnym, depresyjnym klimatem.

[kurz]

Te pierwsze albumy są super, energetyczne właśnie z takim dark glam metalem. Idealne do samochodu albo na ostrą imprezę. Prawdziwa świadomość muzyczna, według mnie, zaczęła rozwijać się na The Headless Children, a kulminacyjny moment to wspaniały The Crimson Idol i na tych płytkach glamu jest mikroskopijna ilość, króluje mrok którego nośną siłą są wysmakowane kompozycje. Poziom najlepszych Prog/Heavy jakie zostały kiedykolwiek nagrane. Dalej nie znam, ale przymierzam się do K.F.D.

[pit]

Mały spoiler, będą elementy w stylu NiN i Marilyn Mansona. Dobrze wykonane, więc nie ma powodu do obaw.

[biały86]

Mały spoiler - L.O.V.E Machine zawiera elementy z Gypsy Kings Djobi Djoba

Właśnie ten glam obecny w pierwszych albumach WASP jest genialny! Wariant waspowy wyjątkowo trybi i sensownie wkomponowuje się w jazdę na podwojnym gazie przez route 66 z przerwami na orgietki z laureatkami miss mokrego podkoszulka na zardzewiałej stacji benzynowej gdzieś pośrodku niczego w Kansas. Oczywiście - wszystko to z piłami tarczowymi zamontowanymi w przedramionach.
Tak to siedzi, że nawet ciężko ich posądzać o pozerkę pod klientelę pokroju Kelly Bundy - idzie uwierzyć, że ci goście rzeczywiście "tak mają", 100% true.

Natomiast w najnowszych, jest w zamian za to odkrywanie Panbucka na nowo, co moim zdaniem rzutuje na odbiór samej muzyki... Ale i tak kapela należy do moich ulubionych.
Wild Child, albo I Wanna be Somebody - to powinny być hymny heavy, a nie jakieś tam happy metalowe dziadostwa pokroju Trooper.

[Derelict]

Jakie hymny srewi, toż to cukiernia jest przecież. Ja rozumiem, że numery chwytliwe, i też mi się kilka podoba, najbardziej chyba l.o.v.e. machine i Restless Gypsy, ale bez przesady, jaki to ma podjazd do motorhead lub judasów na painkiller? No średnio.

[kurz]

Jebać Motorhead. K.F.D ekstra. Manson może się schować.

[biały86]

Jakie hymny srewi, toż to cukiernia jest przecież. Ja rozumiem, że numery chwytliwe, i też mi się kilka podoba, najbardziej chyba l.o.v.e. machine i Restless Gypsy, ale bez przesady, jaki to ma podjazd do motorhead lub judasów na painkiller? No średnio.

Była co prawda mowa o heavy (więc Motorhead odpada) i w wersji hetero (wiec Judas odpada) jak również o hymnie, czyli o czymś z definicji skocznym i chwytliwym. W bibę też trza umić.

[Derelict]

Motorhead to nie hewi, ok.

[pit]

To hard rock.

Manson może się schować.

Manson jest ok. Jest o wiele bardziej samoświadomy od Trenta. Mechanical Animals to spoko glam rock revival.