Black Sabbath

[kurz]

Powiem tak, szukacie wszyscy chuja w dupie.
Wiadomo Paranoid the best

[Pioniere]

Ja o wiele bardziej cenię se debiut. A co by nie było wątpliwości, albumy 1-5 są zajebiste. Jednak okultystyczny klimat z debiutu bardziej do mnie przemawia.

[kurz]

MAGIA

[pit]

Jakość jak żyleta, dużo Geezera, klasa.

[darnoksss]

Ja o wiele bardziej cenię se debiut. A co by nie było wątpliwości, albumy 1-5 są zajebiste. Jednak okultystyczny klimat z debiutu bardziej do mnie przemawia.

To samo. Wszystkie moje ulubione kawałki BS są na tym albumie plus właśnie ta swojska atmosfera rodzącego się kultu Szatana. Z reszty płyt z Ozzym najbardziej lubię chyba Sabbath Bloody Sabbath a z tych bez niego Dehumanizera

[pit]

Debiut to bardzo porządny blues/kwas rock.

[Wędrowycz]

Dla mnie obecnie najlepszy okres Black Sabbath to ten od debiutu do "Sabotage" włącznie. Do tych materiałów najchętniej wracam. Debiut to dla mnie absolut przez to, że najbardziej przekatowany, choć nie jego pierwszego usłyszałem, tylko "Paranoid" jak mnie pamięć nie myli.

Pamiętam jednak magię jak kumpel wykopał skarb w postaci pierwszego bicia debiutu na cd u swojego ojca i z namaszczeniem słuchaliśmy go z wypiekami na twarzach w skupieniu. Tak, w tych dźwiękach jest istna magia.

Debiut to bardzo porządny blues/kwas rock.

To także prawda.

Teraz swoją drogą pozostał mi do odświeżenia okres od "Mob Rules" do końca, bo też rozgrzebałem odświeżanie Black Sabbath i przez wiele innych rzeczy przerwałem, ale co się odwlecze...

Aha i kolejna luźna myśl względem tego zespołu. Black Sabbath to kolejna obok takiego Slayera kapela, której mogę słuchać bez znudzenia ciągle. Obstawiam, że gdybym tak jak w przypadku Slayera zrobił sobie bity tydzień tylko i wyłącznie z muzyką Black Sabbath, to też spokojnie bym nie odczuł znużenia.

[kurz]

Jakość jak żyleta, dużo Geezera, klasa.

Z tego koncertu jest jeszcze Black Sabbath, ktoś się dokopał do konkretnych taśm.
Geezer? Motor, brzmienie, spokój.


Debiut ma fantastyczny klimat, bez dwóch zdań. TORPEDA.
Jednak to Paranoid wystrzelił ich w NADPRZESTRZEŃ.

[dj zakrystian]

Ja to najbardziej lubię płyty od Master of Reality, do Sabotage. Dwie pierwsze i dwie ostatnie z Ozzym też świetne, szczególnie bluesujący z diabłem debiut. Never Say Die niedoceniona a szkoda.

[Wędrowycz]

To ja sobie śmieszka zarzucę, bo właśnie mi się wyświetlił przed chwilą, ale w temacie jak najbardziej.

[darnoksss]

Aha i kolejna luźna myśl względem tego zespołu. Black Sabbath to kolejna obok takiego Slayera kapela, której mogę słuchać bez znudzenia ciągle. Obstawiam, że gdybym tak jak w przypadku Slayera zrobił sobie bity tydzień tylko i wyłącznie z muzyką Black Sabbath, to też spokojnie bym nie odczuł znużenia.

To fakt, BS mi też się nie nudzi. Zwłaszcza w odpowiednich warunkach i odpowiednim stanie .

[Szajtan]

Mistrz Rzeczywistości... czyli wszystko, co powinniście wiedzieć o przełomowym krążku Sabbs - "Master of Reality".

[pit]

Ulubiony materiał Juliana Cope od Black Sabbath. Nagranie z koncertu w Asbury Park z 1975 roku, które wcześniej było w obrocie tylko jako bootleg pod wdzięczną nazwą: "Behind the Wall of Spock". Brzmi ostro i precyzyjnie. Tutaj recka Żuliana:

https://www.headheritage.co.uk/unsung/a ... l-of-spock

[dj zakrystian]

TYR to całkiem dobra płyta z nielubianym, acz świetnym wokalistą. Brzmienie totalnie spierdolone. Iommi brzmi jak Newsted na AJFA. Same numery, to taki manowarowski epic hejvi metal.

[Szajtan]

Wszyscy z pewnością już wiedzą, ale z kronikarskiego obowiązku odnotowuję, iż 31 maja ukaże się box zawierający albumy nagrane z Tonym Martinem. "Anno Domini 1989-1995" zawierać bedzie zremasterowane albumy "Headless Cross", "Tyr", "Cross Purposes" oraz zmiksowany na nowo przez samego Tony'ego Iommi "Forbidden".
Box zostanie wydany w dwóch wersjach - cztery CD oraz cztery winyle.

[encyklopedia metalu]

Piękny box...tylko na cholerę tam ten Forbidden?

[porwanie w satanistanie]

A chciałbyś być tym gościem, który powie Ice-T, że płyta z jego gościnką wypada z zestawu?

Nie no, bardzo fajnie. Zarówno sam Martin, jak i okres z jego udziałem zawsze byli w historii BS jakoś pokrzywdzeni...

[CzłowiekMłot]

"Forbidden" jest spoko. Stawiam ją na pewno wyżej od "13".

[kurz]

Headless Cross jest bardzo fajnym albumem, momentami bardzo dobrym.
Ale..
Crimson Glory, Savatage, Queensryche, Sanctuary. Life is brutal and full zasadzkos.
Co do wokalu Martina, zdecydowanie bardziej lubię od Dio. Jest w nim więcej życia, nawet jeżeli nie ma tak szerokiej skali jak on. Gdyby Martin zaśpiewał na Heaven and Hell i Mob Rules, które kompozycyjnie, muzycznie są sztosami, to te albumy byłyby zdecydowanie lepsze. Tylko, że ja nie jestem fanem Dio. Dla mnie jest sztuczny.