Lux Occulta

[Wędrowycz]

Tak sobie słucham właśnie i patrzę, a tu nie ma jeszcze tematu o jednej z moich ulubionych rodzimych kapel - Lux Occulta. Czym prędzej zatem nadrabiam tą zaległość i tworzę odpowiedni wątek.

Lux Occulta powstała w 1994 r. w Dukli w województwie podkarpackim. We wczesnym okresie działalności zespół mocno zainspirowany dokonaniami Emperor i Cradle Of Filth tworzył dość zmyślny symfoniczny black metal i niby tylko tyle, ale jest w ich muzyce mocny element własnego stylu, stąd nie uważam żeby były to bezmyślne kalki wyżej wymienionych zespołów. Im dalej w las...tzn. w ich dyskografię tym ciekawiej się robi, na "My Guardian Anger" lecą już w awangardowe choć dalej mocno metalowe klimaty.

Następnie wypuszczają w 2001 r. "The Mother And The Enemy" i sprawiają niezłe kuku większości fanów ich twórczości, bo album jest już awangardą w pełnym tego słowa znaczeniu - mieszanka stylowa zarówno ekstremalnie metalowych brzmień, jak i industrialu, trip-hopu i elektroniki. Eklektyczny i wyjątkowy album, pełen różnych emocji, nieszablonowy i w mojej opinii cholernie wciągający.

Następnie po wielu latach zawieszenia działalności zelektryzowała mnie wiadomość o nowym albumie "Kołysanki", którego wydanie przypadło na 2014 r.

W zapowiedziach jasno było powiedziane, że nie ma się czego spodziewać powrotów do dawnej twórczości, zresztą ci którzy znali poprzedni album mogli się spodziewać w jakim kierunku panowie pójdą. Dużo elektroniki, folkloru, niepokoju, klimatu rodem z "Miasteczka Twin Peaks", którego zarówno Jarek Szubrycht jak i ja jesteśmy fanami, a także zaśpiewów w stylu Łemkowskim (w końcu panowie z Podkarpacia).

Dla mnie jedna z najciekawszych rodzimych kapel, która w mojej opinii nigdy nie nagrała słabego materiału (chyba że o demówce i kompilacji "Maior Arcana" mówimy). Poza tym pamiętam jak z kumplem przypadkiem zawitaliśmy w Dukli i mnie to miejsce urzekło, podobnie jak większość okolic Podkarpacia.

Skład:
Jarosław Szubrycht - Vocals (1994-2002, 2011-present) ex-Haemorrhage, ex-Terror
U. Reck - Keyboards (1995-2002, 2011-present) Neolith
Vogg - Guitars (1998-2002, 2011-present) Decapitated, ex-Sceptic (live), ex-Vader (live)
Maciej Tomczyk - Guitars (2012-present)

▼ Byli muzycy

Jackie - Bass (1994-1998) ex-Cold Passion
Aemil - Drums (1994-1996)
Peter - Guitars (1994-2001)
G' Ames - Guitars (1994-1998) ex-Haemorrhage
Krzysztof "Kriss" Szantula - Drums (1996-2001) ex-Isolated, ex-Neolith
Martin - Bass (1998-2002) ex-Annihilated, ex-Decapitated, ex-Nader Sadek
Kastor - Guitars (2001-2002) ex-Sceptic, ex-Atrophia Red Sun

Dyskografia:
1995 - The Forgotten Arts [demo]
1996 - Forever Alone, Immortal
1997 - Dionysos
1998 - Maior Arcana (The Words That Turn Flesh into Light) [kompilacja]
1999 - My Guardian Anger
2001 - The Mother and the Enemy
2013 - Dymy [single]
2014 - Kołysanki

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Lux_Occulta/1005
BC: https://luxocculta.bandcamp.com/music

[Hajasz]

Gdzieś tam mam demo i pierwszy album, który mimo swojej kawadratury nawet był ciekawy ale potem zespół postanowił pójść drogą o nazwie jak stracić wszystkich fanów w ciągu kilku następnych płyt i kompletnie im się to udało.

Jebie mnie taka awangarda i dziwactwa, które chluby nie przynoszą a tylko powiew zapomnienia i tak jak zdechł Hefeystos tak zdechł albo zdycha Lux Occulta. Gdy najdzie mnie ochota na słuchanie awangardy to sobie posłucham Division S i obojętnie jaki album z cyklu Coś Do Wypicia.

Lux Occulta się pogubiła, wytwórnie, które to wydawały jeszcze bardziej i koniec był nieubłagany.

A Kołysanki to taki mocniejszy LemOn i pewnie gdyby Igor Herbut tam zaśpiewał to wyszło by zajebiście a tak to nawet dzieci nie da się przy tym uspać.

[Ryszard]

Forever Alone jest cacy. Chociaz nie za bardzo mi po drodze z black metalem, ten specyficzny album jest jednym z tych które mnie kupiły. Dalej Dionysos i Major - nie pamiętam. Ostatnich trzech słuchałem kilka lat temu i zdziwilem się bo naprawdę spodobały się. Ciekawe kompozycje razem z kolysankami bdb - myślę że ten pozytyw wyniknal z braku jakichkolwiek oczekiwan.

[Vortex]

Lubuję i szczerze trzeba przyznać, że Polska scena straciła dość wiele przez te wiele lat posuchy. Choć "Kołysanki" to nie moja bajka, to potrafię sobie wyobrazić te 13 lat, w których zespół przeobraża się w twór którym stał się na rzeczonej płycie. Myślę że mogliby sprawić kilka naprawdę dobrych dźwięków.

[Wędrowycz]

Jest jedna rzecz, że mimo diametralnej zmiany gatunkowej w uprawianej przez nich muzyce jakoś dalej czuję, że to ta sama Lux Occulta po klimacie specyficznym. Nie wiem sam, jestem chyba po prostu dużym fanem zespołu, bo pamiętam że strasznie chwaliłem "Kołysanki" Jurkowi Głód, bo gdzieś go tam na pejsbuku wynalazłem. Dla mnie kapela same zajebiste pełniaki wypuściła.

[yog]

Jakimś cudem strasznie późno się zapoznałem z Lux Occulta (chyba przez okładki), ale jak dla mnie to wszystko dość zajebiste, od doomowego demka poczynając. Lubię takie pomysłowe granie i mi romansy z gotykiem nie przeszkadzają, jak w rozsądnej dawce. Melodyjki chwytające za serce mają. Ostatnia płytka niezmiernie udana, awangardowa wycieczka w mrok.

[deathwhore]

Wolę od Emperor. Ktoś przebije?

[yog]

Wolę od Emperor. Ktoś przebije?

No ktoś wymienił Emperor i Cradle, to jak dla mnie też Lux Occulta o niebo lepsza.

[Wędrowycz]

Nie wolę bardziej od Emperor, ale od Kredek napewno

[porwanie w satanistanie]

Swego czasu ważny dla mnie zespól, szczególnie Dionysos. Może taki moment życiowy, a może to tak dobra płyta po prostu. Debiut (który usłyszałem później) też bardzo konkretny, obie te płyty mają specyficzne wibracje, które nadają im (każdej z osobna) tożsamość, nawet jeśli formalnie rzecz biorąc zastosowane środki nie wykraczają specjalnie poza gatunkowy standard. Kolejne dwie płyty też zrobiły na mnie duże wrażenie, w dobry przykład progresu z głową. Całościowo - bez wątpienia jedna z lepszych kapel, jakie przewinęły się przez krajową scenę.

Aha, demo (mam wydanie Dionysos z dołączonym) też bardzo spoko, świetny klimat. Kołysanek za bardzo nie pamiętam.

[Rattlehead]

Znam demo+ pierwsze dwa pełniaki i muszę przyznać że muza robi wrażenie. Jest w niej coś specyficznego, ulotnego, eterycznego co ciężko określić i mało której kapeli udaje się to uchwycić. Lux Occulta po prostu w swojej muzyce to ma i widać/słychać, że to wychodzi im naturalnie.

W pewnym sensie to kapela trochę po sąsiedzku ( mieszkam 70 km od Dukli, od Krakowa niewiele więcej) więc lokalny sentyment także ma swoje znaczenie. Nie wiem czy kiedykolwiek poznam te awangardowe wydawnictwa zespołu ale to co mam wystarcza mi w zupełności. Świetne granie

[Lis]

Całościowo - bez wątpienia jedna z lepszych kapel, jakie przewinęły się przez krajową scenę.

To zdecydowanie, zawsze mieli ciekawy pomysł na muzykę.

Demo słabe.

Forever Alone. Immortal lubię, niebanalne połączenie doomu, gotyku i black metalu.

Dionysos już mniej, za bardzo gotyckie jak dla mnie.

My Guardian Anger to zdecydowanie najsłabsza ich płyta. Za bardzo skupili się na oryginalnych rozwiązaniach a za mało na samej muzyce, przez co całość jest bardzo nijaka.

The Mother And The Enemy nie posiada już tych błędów, mimo natłoku różnych elementów, brzmi wyjątkowo nośnie. Jedna z najlepszych płyt w polskiej muzyce metalowej.

Kołysanki to dla mnie najlepsza Lux Occulta, ale to już kwestia gustu, krzyżówka zadymionej jazzowej knajpy i etnograficznych badań terenowych, uwielbiam taki klimat. No i bardzo dobre wokale Szubrychta.

[Ryszard]

Dodam na koniec że te dwadzieścia lat temu zespół był jednym z większych na polskiej scenie. Zdecydowanie czołówka ówczesnej sceny raczkującego BM. Muzę kroili po swojemu, z klimatem i umiejętnie.

Nieznajace ich a interesujące się historią polskiego metalu siersciuchy powinny poznać.

[DiabelskiDom]

Ja dodam, że odświeżyłem sobie debiut i "The Mother and the Enemy" i o ile debiut tak sobie przeleciał bez większych wzwodów to TMATE słuchało się wyśmienicie. Płyta wyprzedzająca swój czas, zakręcona i nieoczywista a przy tym wcale się nie zestarzała. Debiut na pewno jest już przyprószony siwizną i choć nie jest to muzyka wywołująca zażenowanie czy taka, której słuchanie jest wśród kuców powodem do wstydu to jednak nie wzbudza takiego ożywienia i radości jak materiał z 2001.

[Wędrowycz]

Muszę powiedzieć, że nie spodziewałem się tak dużego zainteresowania w temacie o tej zasłużonej, ale dość mocno zapomnianej (jak mi się zdawało) kapeli. Faktycznie w czasach kiedy poznawałem ekstremalny metal to zespół świetnił swoje największe sukcesy, ale kiedy to było...Cieszy mnie także, że doceniacie muzykę tych panów, bo jest ona dość unikatowa jak na rodzime standardy.

[yog]

Debiut na pewno jest już przyprószony siwizną i choć nie jest to muzyka wywołująca zażenowanie czy taka, której słuchanie jest wśród kuców powodem do wstydu to jednak nie wzbudza takiego ożywienia i radości jak materiał z 2001.

Na debiucie to jeszcze bardzo próbują być drugim Christ Agony czasem

[Zsamot]

Całościowo - bez wątpienia jedna z lepszych kapel, jakie przewinęły się przez krajową scenę.

To zdecydowanie, zawsze mieli ciekawy pomysł na muzykę.

Demo słabe.

Forever Alone. Immortal lubię, niebanalne połączenie doomu, gotyku i black metalu.

Dionysos już mniej, za bardzo gotyckie jak dla mnie.

My Guardian Anger to zdecydowanie najsłabsza ich płyta. Za bardzo skupili się na oryginalnych rozwiązaniach a za mało na samej muzyce, przez co całość jest bardzo nijaka.

The Mother And The Enemy nie posiada już tych błędów, mimo natłoku różnych elementów, brzmi wyjątkowo nośnie. Jedna z najlepszych płyt w polskiej muzyce metalowej.

Kołysanki to dla mnie najlepsza Lux Occulta, ale to już kwestia gustu, krzyżówka zadymionej jazzowej knajpy i etnograficznych badań terenowych, uwielbiam taki klimat. No i bardzo dobre wokale Szubrychta.

No nie, kurwa! NIE. Nie zgadzam się z tymi ocenami!.

1. Debiut to potęga smutku, ta płyta snuje się, wprowadza w minorowy nastrój, a już finał?! Kto bywał na koncertach LO, ten wie...

2. Dionizje- perfekcyjna, acz mocno skomasowana dawka klimatu i agresji. Dla mnie czasem nieczytelna, ale wpadając w nią, zapominam o jej mankamentach (a są?!)

3. My Guardian Anger - pamiętam, że kupiłem w ciemno- jako pierwszą!- na CD. Zmiotła mnie ta płyta. Jeszcze piękne wydanie Pagan, gdzie każdy tekst jest ilustrowany ryciną. Dla mnie opus magnum. Stali się bogami polskiej sceny. I mogliby by być... Mane Tekel Fares!!!

4. EP-ka bardzo klimatyczna zbliżona do debiutu. Niestety nie mam limitu z tłumaczeniami, ale kumpel mi skserował książeczkę.

5. The Mother... Pamiętam te nadzieje kapeli, ze kontrakt, że nowe klimaty... człowiek się cieszył, a tu takie gówno wyszło. No dobra, parę utworów- Gambit- jest świetny. Ale ogólnie totalny zawód. Za to na koncertach te kompozycje to ogień... Gdyby tak nagrali ten album na żywo byłbym wniebowzięty.
I kto by pomyślał, że te koncerty w ramach Massive trasy to był ostatni.

6. Kołysanki - człowiek się ucieszył, a tu taka tragedia... Nie wiem, dlaczego pod tym szyldem. Trzeba było to wydać pod szyldem Licho, czy kolebka... Inaczej bym do tego podszedł. A tak? Nuda...

I tak na dzień dzisiejszy, jak to modnie jest mówić- trójeczka i debiut to moje ulubione, potem dwójeczka z EPką... A potem... elementy z czwórki i ... cisza.

[Lis]

Z tym że The Mother and the Enemy to ambitna, świetnie skomponowana muzyka, kipiąca od ciekawych pomysłów, a sztuką jest łączenie tak skrajnych elementów żeby miało to ręce i nogi ..A My Guardian Anger to zwykły disco metal, riff, przaśne klawisze, solo, elektroniczny przerywnik i znów jazda do przodu. Więc z tym gównej to będzie całkiem odwrotnie

[Zsamot]

Wiesz, mozna w kryzysie zainteresowania metalem ( a wtedy poczytaj recki Szubrychta, miał już znudzenie metalem ekstremalnym, sam to przyznawał) podbudować ideologią, że trip hop i inne pierdoły to wyższy sort. Ale dla mnie to tragiczny przykład, że czasem warto by nazwę zmienić.

[Wędrowycz]

Ponowię swoje zdanie - ta kapela nie nagrała ani jednej słabej płyty. Z nimi jest jak Mayhem, każdy album nieco inny i każdy równie zajebisty. Jak czegoś nie kumacie, albo do Was nie trafia, to cóż, kwestia gustu tylko i wyłącznie

[Ryszard]

Z tym że The Mother and the Enemy to ambitna, świetnie skomponowana muzyka, kipiąca od ciekawych pomysłów, a sztuką jest łączenie tak skrajnych elementów żeby miało to ręce i nogi ..A My Guardian Anger to zwykły disco metal, riff, przaśne klawisze, solo, elektroniczny przerywnik i znów jazda do przodu. Więc z tym gównej to będzie całkiem odwrotnie

Wiesz, mozna w kryzysie zainteresowania metalem ( a wtedy poczytaj recki Szubrychta, miał już znudzenie metalem ekstremalnym, sam to przyznawał) podbudować ideologią, że trip hop i inne pierdoły to wyższy sort. Ale dla mnie to tragiczny przykład, że czasem warto by nazwę zmienić.

Umiejetne, pelne wyobrazni komponowanie nie ma nic ze znudzeniem czy nie znudzeniem metalem wspolnego. Jezeli efekt koncowy jest na poziomie, granny gatunek nie ma absolutnie zadnego znaczenia.

[Zsamot]

Wywaliłem Twego dubla Rychu.

Mi nie chodzi, czy oceniam według gatunku wartość, ale skoro Lisu pisze, że

Z tym że The Mother and the Enemy to ambitna, świetnie skomponowana muzyka, kipiąca od ciekawych pomysłów, a sztuką jest łączenie tak skrajnych elementów żeby miało to ręce i nogi ..A My Guardian Anger to zwykły disco metal, riff, przaśne klawisze, solo, elektroniczny przerywnik i znów jazda do przodu. Więc z tym gównej to będzie całkiem odwrotnie

to ja to opisałem, jak ja to widzę. I nie cenię tego kierunku rozwoju.

[yog]

Jak dla mnie, to zwyczajnie brzmi to, jakbyś miał określone oczekiwania i tak Matka, jak i Kołysanki nie zmieściły się w ramach, jakie wyznaczyłeś dla Lux Occulta jako nastoletni fan. Nieporównywalnie cenniejsza jest dla mnie taka muza, niż sztuczne powroty do metalu.

[DiabelskiDom]

Przecież na "The Mother and the Enemy" to nie tyle triphop świadczy o jej wartości tylko zajebiste kompozycje, także te stricte metalowe. Sigh i DHG się przypominają. Wczoraj przypominałem sobie także "My Guardian Anger" i oceniam go jeszcze gorzej niż debiut. A "Matka" jeszcze bardziej zyskała na jego tle.

[Ryszard]

No to mam już czego wieczorem posluchac. A mialem kreatora bo pierdole na nich a od lat nie slucham

[Hajasz]

Ponowię swoje zdanie - ta kapela nie nagrała ani jednej słabej płyty. Z nimi jest jak Mayhem, każdy album nieco inny i każdy równie zajebisty.

Rozumiem, że to tylko taka pisowska prowokacja. I jedni i drudzy mają na koncie chujowe albumy z tą różnicą, że ten najbardziej chujowy od Mayhem i tak jest lepszy niż wszystkie albumy Lux Occulta razem. Ten zespół zabrnął w ślepy zaułek i dlatego marnie skończył. Wydawanie płyt z ambitną muzyką w około 90% zespołów metalowych kończy się muzycznym samobójstwem albo rozpadem zespołu.

[Ryszard]

Ten zespół zabrnął w ślepy zaułek i dlatego marnie skończył. 

Na szczescie zanim to sie stalo, stworzyli cos do posluchania. A skoro przepadli to i nie musieli meczyc buly jakims gownem niesluchalnym.

Wydawanie płyt z ambitną muzyką w około 90% zespołów metalowych kończy się muzycznym samobójstwem albo rozpadem zespołu.

Czyli panowie z LO wydali ambitne rzeczy. Zresztą ja nie wymagam zeby grali do konca swiata. Dwa trzy mateksy warte czasu w zupelnosci wtystarcza

[Zsamot]

A ja się znów zgadzam z @Hajasz em. Świat się kończy.

Co nie zmienia faktu, że:

Zresztą ja nie wymagam zeby grali do konca swiata. Dwa trzy mateksy warte czasu w zupelnosci wtystarcza

[Wędrowycz]

Ponowię swoje zdanie - ta kapela nie nagrała ani jednej słabej płyty. Z nimi jest jak Mayhem, każdy album nieco inny i każdy równie zajebisty.

Rozumiem, że to tylko taka pisowska prowokacja. I jedni i drudzy mają na koncie chujowe albumy z tą różnicą, że ten najbardziej chujowy od Mayhem i tak jest lepszy niż wszystkie albumy Lux Occulta razem. Ten zespół zabrnął w ślepy zaułek i dlatego marnie skończył. Wydawanie płyt z ambitną muzyką w około 90% zespołów metalowych kończy się muzycznym samobójstwem albo rozpadem zespołu.

Pisowska propaganda, lel. A Ty jak Kodziarz czy coś?

Dobra, przyznaję że trochę trollowałem bo gdzie Mayhem, a gdzie Lux Occulta, nie mniej jednak dla mnie obie kapele i tak nie nagrały nigdy chujowej płyty. Tak ja to widzę. Poza tym zgadzam się z Tobą, że w większości przypadków kiedy zespół metalowy próbuje swoich sił w awangardzie czy też progresywnym graniu to kończy marnie. Imho, Lux Occulta sobie z zadaniem poradziła, ale jak wspomniałem gusta są różne.

[KorgullExterminator]

Jaroslaw od ubieglego roku procz Interii publikuje rowniez w Gazecie Wyborczej.

Szubrycht w programie TVPis:

https://vod.tvp.pl/video/dezerterzy,jar ... t,34814911

[Wędrowycz]

Słuchałem ostatnio soundtracków Angelo Badalamenti do "Twin Peaks" i do pełnometrażówki "Fire Walk With Me" i mnie olśniło, że już wiem skąd tyle patentów jazzowych itp. na "Kołysankach". Przeca Szubrycht podobnie jak ja wielki miłośnik "Twin Peaks" to zapewne muzyka też się mu udzieliła mocno, nie wiem jak ma to miejsce w przypadku głównego kompozytora tj. Jurka czy tam U.Reck

[yog]

Jaroslaw od ubieglego roku procz Interii publikuje rowniez w Gazecie Wyborczej.

Jarosław od 2015 roku jest również redaktorem naczelnym Gazety Magnetofonowej, kwartalnika poświęconego polskiej muzyce.

http://www.magnetofonowa.pl/

[Wędrowycz]

Dobrze jest sobie czasem poodświeżać swoją kolekcję, przy okazji odpali się płyty w sumie dawno nie słuchane, które kiedyś mocno się wałkowało, ale po latach tylko od przypadku do przypadku.

Z takich rzeczy leciał dziś m.in. Vader "Black To The Blind", który już nie robi tak dobrze jak kiedyś, ale dalej jest naprawdę zajebistym albumem. Podobnie ma się sprawa z bohaterami tematu, bo aktualnie leci sobie w słuchawkach "Dionysos". W zasadzie to album kończący pewien etap w karierze zespołu, bo tu wspięli się na wyżyny stylu symfonicznego black metalu, czy też jak kto woli (włącznie z samym Jarkiem ze starych wywiadów) wypadkową inspiracji Emperor i Cradle Of Filth. Niby tak, jest to symfoniczny black metal, ale z jednej strony na wskroś przesiąknięty "Polskością", że tak to ujmę - tu chodzi mi głównie o brzmienie tego materiału, ale i antykiem - o czym w sumie traktuje warstwa tekstowa i ma to też zobrazowanie w okładce i książeczce. Ambitny materiał, ale niestety nie wykraczający jeszcze poza ramy symfonicznego black metalu właśnie, dopiero potem rozpoczyna się jazda bez trzymanki, bo panowie zaczynają kombinować coraz więcej i więcej, mieszać gatunki, wplatać więcej smaczków, łamać aranżacje itd. Mam duży sentyment do debiutu i "Dionysosa" ale jednak późniejsze materiały robią mi po latach lepiej

Ciągle mam wrażenie, że jest to mocno niedoceniany zespół, a szkoda, bo jeden z najciekawszych na rodzimej scenie.

[Molotow 666]

Tak niedoceniany... Ale od "normalnego" albumu mija prawie 20 lat. Szok!!!! Mam teraz w trasę spakowane cztery albumy LUX OCCULTA. Geniusz ich twórczości artystycznej nie podlega dyskusji. Wielbie ponad wszystko "My Guardian Anger". Cudowna płyta!!! Sama okładka jest genialna....

[Ania86]

Cudowne czasy i cudowna muzyka, u mnie w domu zachował się tylko Forever Alone Immortal, do dziś lubię, dziękuję że mi przypomnieliscie

[Wędrowycz]

Dalsze odświeżanie kolekcji i im dalej w las tym więcej doskonałości w przypadku Lux Occulty. Teraz leci "My Guardian Anger" czyli obok "The Mother and the Enemy" mój ulubiony ich album. Wszystko tu aż kipi od pomysłów i zgodzę się z tym co wyczytałem dziś w necie, że te płyty się nie starzeją, bo dalej słucha mi się ich tak samo świetnie jak kiedyś i od lat swoich odczuć wobec nich nie zmieniłem ani trochę. Przebijają się tu już jakieś awangardowe jak na metalowy zespół wtręty, ale i tak wszystko na wskroś jest tu jeszcze metalowe i pierwsze skrzypce grają tu gitary, a nie dodatki wtrącone tu i ówdzie. Mocno to techniczne granie jak na black metalowe klimaty. Czuć, że panowie słuchali też technicznych death metali czy thrash metali, ale zastanawiam się czy czasem i nie gotyku trochę, bo linie melodyczne mi się niekiedy z takim graniem kojarzą.

[yog]

Toć tam hektolitry gotyku wręcz

[Wędrowycz]

Czyli nie tylko ja to słyszę

[Peter Lux]

Stare posty, przypadkiem tu trafiłem. Dziękuję Panowie za ciepłe słowa. 666=666. Lux occulta to skomplikowana muzyka i skomplikowane czasy. Lepiej nic nie nagrywać niż nagrać coś chujowego.

[DiabelskiDom]

Ostatnio pod wpływem książki Szubrychta poleciałem sobie z dysko i w sumie zdziwiłem się, bo debiut po latach wszedł bardzo ładnie. Jak z pięć lat temu czy ileś też sobie słuchałem wszystkiego po kolei, to był O.K. ale jednak gorszy niż The Mother and the Enemy, chociaż ciągle obydwie wymienione uważałem za najlepsze dokonania. Nadal tak uważam, tylko Forever Alone Immortal skoczyło ze dwa oczka w górę. Dobrze broni się po latach, i ten ich doomujący, z lekka symfoniczny black metal jest bardzo przyjemny dla uszka.
Przedostatni niezmiennie zajebisty, eksperyment, którego również po latach wyśmienicie się słucha a to najlepsza rekomendacja dla grania, zwłaszcza awangardowego/eksperymentalnego, że ciągle się broni, mimo ewolucji gustu słuchającego, zmiany czasów et cetera.
Natomiast Kołysanki to posłuchałem pierwszy raz przy ostatniej przebieżce po dyskografii i... bardzo fajne granie! Taki dziwaczny, eksperymentalny rock, jakieś szumy, ambienty, triphop (wiadomo, kierunek wskazany na The Mother and the Enemy) a wszystko składa się w fajną, tajemniczą całość. Na pewno do tego materiału wrócę.

[Wędrowycz]

Dalej niezmiennie uważam za jedną z najciekawszych rodzimych kapel. Po latach niewiele się zmieniło w moim odbiorze ich muzyki. Łykam w całości. Ostatnio odświeżałem sobie "Dionysosa" i "My Guardian Anger", o ile pierwszy mam wrażenie, że po latach nieco słabszy mi się wydaje niż kiedyś, ale ten drugi dalej broni się mocno.
Ja chętnie bym usłyszał jeszcze coś więc w stylu "Kołysanek", gdyż bardzo lubię to bardziej eksperymentalne ich oblicze.

[Zsamot]

"My Guardian Anger" - płyta totalna. Cały czas jest dla mnie rewelacyjna.
Debiut to klimat, dwójka to monolit pewnych emocji.

[kataton88]

Kiedyś najbardziej lubiłem MGA, ale teraz w zasadzie nie wracam.

Natomiast klimat Dionizosa uwielbiam, najbardziej przenosi w czasie. Pamiętam, że "The birth of the race" było na wypasionej składance z Thrasha. Co tam za cuda były. Arcturus z "Chaos path", Limbonic z czymś z "Abhorrence", Behe z "Pandemonic", Cemetery of scream. Do tego Judasy z "Jugulatorem" i takie dziwactwa jak Sculptured, który obadałem dopiero po latach. Wtedy LO musiało poczekać, ale jak już dorwałem po pewnym czasie to katowałem.

Z "Mother" dużo bardziej lubię te niemetylowe fragmenty.
"Kołysaki" mają klimacik, ale nigdy jakoś tego nie strawiłem do końca.

[Molotow 666]

O to jest "live" od LUX OCCULTA! WIELBIĘ!

[Zsamot]

Niby Vogg gdzieś na fejsie rzucił hasło, że L.O. może wrócić. Ale jakoś wątpię, a jeżeli kołysankowo - czy ostatni album to może lepiej nie... Reedycje mają niby wyjść.

[Lis]

Vogg, dawać Kołysanki vol.2!

[Zsamot]

Bogowie, nie...

[Lis]

Przecież nie ma obowiązku słuchania.

[Zsamot]

Ale wypowiedzieć podobno się można...

[Wędrowycz]

Vogg, dawać Kołysanki vol.2!

Oj tak tak, słuchałbym chętnie.