Labyrinthus Stellarum

[Zsamot]

Labyrinthus Stellarum


Dawno temu było sobie Limbonic Art, było też Odium, Sirius,... Wszystkie one przestały grać - chyba - ale jeszcze wcześniej przestało być w dobrym tonie chwalić ich twórczość.

Zatem jeżeli nie obcy ci automat, symfoniczne do oporu granie i pompatyczność rozciągnięta do granic, to dobrze trafiłeś.

Kapele dzielnie prowadzi dwóch młodych kolesi z Ukrainy. Na razie tylko jeden pełniak i 2 single mają na koncie.

Uczciwie powiem, że mocno mi się debiut spodobał. Ja tylko dodam, że całości towarzyszy ciekawa oprawa graficzna kierująca myśli do kosmosu, stworów itp. patetyczne wątki.

Na stronie Metal Archives widnieje, że debiut tylko jako digital, ale to nie jest prawda, bo kupiłem na stoisku z gadżetami sprzedawanymi na pozyskanie środków na jebanie kacapów płytkę w ładnym digi.

Skład:
Misha Andronati - Guitars
Alexander Andronati - Vocals, Keyboards

▼ Byli muzycy

Alexander Kostetskyi - Guitars (2021-2023)

▼ Muzycy koncertowi

Kirill Kurtev - Bass (2023-present) Shit Rotator
Dmytro Bokhan - Drums (2023-present)
Vladyslav Kyndiuk - Guitars (rhythm) (2023-present)

Na chwilę obecną dyskografia to zaledwie tak się prezentuje:
2023 - Tales of the Void
2024 - The Light of Dying Worlds [single]
2024 - From the Nothingness [single]

No i oczywiście link do debiutu:

Aż sobie zapodam. Nowe singlowe kawałki też się zacnie zapowiadają, zatem czekam na pełny materiał.

MA: https://www.metal-archives.com/bands/La ... 3540522573

[Zsamot]

Przypomnę tym, co cenią sobie symfoniczne granie, że już wyszły single z dwoma kawałkami.
Ten drugi zawiera ponownie kawałek z pierwszego singla. Oba są znakomite.

[Zsamot]

No i wreszcie jest drugi album.

Jak na razie mogę rzec, że 2 kawałki "singlowe" nadal uważam za rewelacyjne, to całość chyba muszę "przetrawić". No zwłaszcza pierwszy kawałek nieco zaskakuje, bo już zamykający ładnie podsumowuje poprzednie utwory.

Kogo debiut "nie kupił", to chyba tu szkoda choćby minuty czasu, bo stylistycznie ani warsztatowo jest tu niemal tak samo, oczywiście czuć progres. Ale nie on jest tu najważniejszy. Płytkę sobie kupię, bo obecnie tak nie gra nikt, a czasem lubię w takie klimaty odlecieć.

[TITELITURY]

Wyświetliło mi się dzisiaj na TyTubo, popatrzyłem, że Ukraińcy, a oni potrafią w black metal, więc włączyłem. Jakaś kosmiczna okładka sugerowała wymieszanie Blacku z elektroniką i faktycznie, zaczęło się od takiej delikatnej techniaweczki, zachęcającej do dalszego słuchania. Niestety potem wszedł wokal płaski jak front uczennic pierwszych klas podstawówki, a do tego doszły sztampowe tremolowanka i skończyła się moja przygoda z Gwiezdnym Labiryntem. Bo chyba tak się to tłumaczy.

Ktoś w Internetach napisał ostatnio, że jeśli płyta nie przypadnie mu do gustu po 30 sekundach słuchania, to sobie odpuszcza. Poszedłem tą drogą. Aż dziw, że nagrali to nasi wschodni sąsiedzi.

[Zsamot]

Tak, ale oni są zapatrzeni w Limbonic Art. Daleko tu od ich "macierzystej" klimatyczności znanej z szeregu kapel.

[yog]

Ktoś w Internetach napisał ostatnio, że jeśli płyta nie przypadnie mu do gustu po 30 sekundach słuchania, to sobie odpuszcza.

To trochę jak odpuszczać sobie książkę po 50 stronach - idiotyzm.

[Zsamot]

Dodam, że ja wiele książek polubiłem z perspektywy przeczytania całości. Gdy wszystko się klarownie ułożyło.

Pierwszy kawałek może budzić momemtami konsternację, ale potem jest "tradycyjnie".