Disharmonic Orchestra

[HUMAN]

Bardzo Ich lubię. Pasjonaci, a muza rozwala na atomy.
Dyskografia:
1988 - The Unequalled Visual Response Mechanism [demo]
1988 - Requiem for the Forest [demo]
1988 - Hypophysis Rehearsal [demo]
1989 - Pungent Stench / Disharmonic Orchestra [split]
1989 - Successive Substitution [EP]
1990 - Expositionsprophylaxe
1992 - (It Was) Just a Thought / Mind Seduction [single]
1992 - Not to Be Undimensional Conscious
1994 - Pleasuredome
2002 - Ahead
2016 - Fear of Angst
2017 - Raw [EP]


Skład:
Martin Messner - Drums (1987-present) ex-Disastrous Murmur (live), ex-Leptosome, ex-Peitscherlbuam vom Beserlpark
Patrick Klopf - Vocals, Guitars (1987-present) ex-Leptosome, ex-Peitscherlbuam vom Beserlpark
Hoimar Wotawa - Bass (2008-present)

▼ Byli muzycy

Harald Bezdek - Guitars, Vocals (1987-1988) ex-Disastrous Murmur, ex-Leptosome
Herwig Zamernik - Bass (1988-2008) Fred Schreiber, Fuzzman, Naked Lunch
Martin Sovinz - Electronics (2001) Parsec

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Di ... estra/3043

[Ryszard]

Niedawno odświeżałem Not to be z placuszka. Pojechania w kosmos muza. Na tamte czasy to jakby nie było (miedzy-innymi) pionierzy death metalowego grindu w strefie EURO. Przynajmniej kiedyś, gdy nowe dobre kapele chciały grac odmiennie od pozostałych. Okres pomiędzy splitem z P. Stench a Not to Be Undimensional Conscious to chyba warte polecenia pozycje. Pleasuredome i nowsze to wydawnictwa kiedyś kompletnie nie w moim guście. Dawno nie słuchałem i nie wypowiem się.

[Zsamot]

Debiut miałem na kasecie, ale nie udźwignąłem tego ani wtedy, ani chyba i teraz bym jakoś nie dał rady. Późniejsze płyty posłuchałem, z racji, ze tak byli zachwalani, ale... chyba nie moja bajka. Może kiedyś jeszcze dam im szansę? Tylko pytanie kiedy, skoro nowych płyt są setki...

[Vortex]

Słucham właśnie już zeszłorocznego krążka i jakoś też do mnie nie przemawia. Z całym szacunkiem, ale kapela z pokroju tych słuchanym na wielkich orkiestrach w wioskach po 5 tys. ludzi. Niczym szczególnym na "Fear of Angst" się nie wybijają, ale oczywiście być może o to chodzi w tej kapeli, co kto lubi. Mnie to nie bierze....

[HUMAN]

chwała im za to, kto chce posłucha, najnowsza płyta kosi, a początki płyty 1-2 poziom dla większości nieosiągalny

[Ryszard]

Już zasysam. Posłucham rano w dyliżansie.

[HUMAN]

naprawdę warto, bardzo fajna płyta no i ten bass, czasu z tym albumem raczej nie zmarnujesz na sprzęcie to dopiero daje więcej jak porządnie osłucham, bo na razie od miesiąca nowe Mortem u mnie rozdaje

[Ryszard]

No, skończyłem na trzecim kawałku. Melodyjne fragmenty gitarowe ok ale nie zniese tych groovowych, rytmicznych szablonów na których owe utwory są budowane. Wrrrr chyba dlatego nie lubię unleashed i szweda. Za te trywialne umpa umpapa zwrotki i refreny. Niemal muzyka na parkiety i dancingi. Oczywiście DO gra inaczej, panterowo jakoś. Nie wiem. Dziękuję ale nie wchodzi... posłucham se Epy Death Worship bo rozpierdala...

[Zsamot]

No i mnie Rychu zaciekawiłeś. Wymieniłeś wszystkie elementy, które lubię. Adoracja przez negację?

[Pioniere]

No i ja w końcu przesłuchałem, a raczej wymęczyłem tę nową płytkę DO. Takie to sobie plumkanie — szkoda, że marnują talent na takie granie. Z DM to ma już niewiele wspólnego, a raczej to tak jak już wyżej wspomniano Groove Metalem à la Pantera, zmiksowanym niesmacznie z pokaleczoną wersją Voivod-owskiej progresji, gdzieniegdzie przełamaną odrobiną Thrashu. Nuda

[pp3088]

Wszystko do debiutu wyjątkowo dobre. Dwa następne krążki pozytywnie pokręcone, ale to nadal była muzyka najwyższych lotów. Avant-garda dająca się słuchać.

Techniczny death metal wymieszany z grindcorem na debiucie musiał budzić uznanie i podziw w 1990. Ba, wtedy sam gatunek był w powijakach, można jedynie demko Atheist "Beyond" uznać za wcześniejszy tech death(1988), są jeszcze jakieś wczesne demka Cynic ale nie oszukujmy się. Tech death/grindu to nikt nie grał. Wyjątkowa płyta, bez miejsca na wytchnienie, perkusista przeklęty przez demony, ciekawe pokręcony liryki. Wyprzedzili swoje czasy : )

Potem polecieli już totalnie - surrealistyczny klimat, wpływy ambientów, większa rola bassu, poschizowane klimaty czy nawet jakieś beaty hip-hopowe czy elementy fusion. Kawałki takie jak "Idiosyncrasy" czy "Groove" z poschizowanymi zmianami pozytywny/depresyjny klimat i dysonansami do dziś robią robotę. Jeden z pierwszych abstract deathów, znów wyprzedzili swoje czasy.

Ahead słabo pamiętam, coś mi tam już śmierdziało. Nówka to totalny szrot. Byłem bliski zakupu - co mogło pójść nie tak, przecież to Disharmonic Orchestra kurde! Tytuł albumu i okładka nie zwiastowały katastrofy - dość klaustrofobicznie się zapowiadało a jak się skończyło wspomniał już @Pioniere - konglomerat groove, nu, pseudo-thrashem i pseudo-progresja. Nieświeże niczym przeterminowane ryby sprzedawane na plażach nad Bałtykiem. Gówno opakowane w ładny papierek.

Z litości więc pominąłem otagowanie kapeli jako "Groove metal". Wierzę że im wstyd. Tak jak zawsze wyprzedzali swoje czasu tak tutaj te czasy wyprzedzili ich. Smutne.

[Szajtan]

23 stycznia nakładem F.O.A.D. ukaże się najnowsze wydawnictwo Disharmonic Orchestra. "repulsive overtones? 1988-1989", to kolekcja 43 nagrań pochodzących najwcześniejszych wydawnictw. Trafiło tu wszystko, co zostało nagrane i wydane (bądź nie) przed debiutanckim albumem "Expositionsprophylaxe". Znajdą się numery z następujących wydawnictw: split z Pungent Stench z 1989 roku, 7-calówka "Successive substitution" z 1989 roku, demówki "Requiem for the forest" i "The unequalled visual response mechanism" z 1988 roku, rehearsal/demo z 1988 oraz prywatna dotychczas niepublikowana próba z 1988 roku.