Megadeth

**Blind** rok temu

Okładka jak na fakt, że komputerowo zrobiona to nawet ma swój klimat. Tytuł za to zajebisty! Pierwsza myśl - dwójka i trójka. Muzycznie niech również tak będzie, a będzie w pytę. Countdown super, ale całościowo to nie wiem czy jednak bardziej bym w tym stylu nie postawił na Youthanasia. Przy czym różnice byłyby minimalne.

**Szajtan** rok temu

Trzy dekady minęły jak z penisa (nie mogło obyć się bez żartu z Effelsona) strzelił.Na Countdown to Extinction dla jednych jest za dużo heavy i Friedmana, dla innych za mało thrashu i pierwotnej zadziorności. Jest to jednak kapitalny album z numerami i riffami, które ukształtowały nie jednego metaluszka. Jest co zanucić i do czego pomachać głową. A że jest trochę wolniej? I dobrze.

**dj zakrystian** rok temu

Szajtan pisze: ↑
rok temu
Trzy dekady minęły jak z penisa (nie mogło obyć się bez żartu z Effelsona) strzelił.Na Countdown to Extinction dla jednych jest za dużo heavy i Friedmana, dla innych za mało thrashu i pierwotnej zadziorności. Jest to jednak kapitalny album z numerami i riffami, które ukształtowały nie jednego metaluszka. Jest co zanucić i do czego pomachać głową. A że jest trochę wolniej? I dobrze.

To taki odpowiednik Czarnej Mety, przy czym wątpię by był celowym naśladownictwem. Płyty w odstępie zaledwie roku. O ile RIP jest odpowiedzią Rudego na pokombinowany AJFA, tak z CTE mam wątpliwości.

**Ith89** rok temu

Cześć,

no i jest kolejny kawałek:

**CzłowiekMłot** rok temu

Na szczęście nie ma lipy i znów należy się wielkie joł dla najbardziej metalowego z raperów - Ice-T. To musi być dobry album, czekam jak na kolejną falę, wiem, że się nie zawiodę.

**encyklopedia metalu** rok temu

Perkusyjna łupanina nie przesłoni faktu, że to znowu bardziej granie dla fanów modern niż trashu ogólnie pojętego.
Triumf raczej przypadnie Testament.

**Derelict** rok temu

Ciekawe, czy teraz będzie fala kserowania tego riffowanka na pitch bendach.

**Wyrocznia** rok temu

Nie jest aż tak fajny jak pierwszy singiel ale tez fajnie buja, i zgadzam się jest tu mniej klasycznego thrashu a więcej współczesnego łojenia. To nie znaczy że jest złe ale bardziej podeszła mi rifferka na poprzednim walcu.

**umagon** rok temu

Dramatyczny jest ten utwór.

**Zsamot** rok temu

Rudy świetna forma, czuć, że młoda krew w kapeli. Czekam, czekam. Słucha się tego znakomicie.

**Pioniere** rok temu

**CzłowiekMłot** rok temu

No i kolejny traczek. Czy będzie lepiej niż na poprzedniej płycie - szczerze wątpię, ale na pewno różnorodnie i na niezłym poziomie wokalnym jak na Rudego. Powyższy utwór bardziej rockowy, nie rozwalił, ale też nie zasmucił.

Pioniere - gdybyś opisał link, to być może bym kliknął.

**porwanie w satanistanie** rok temu

O, kolejny cover Childern of the grave?

Okropne. Zapowiadało się fajnie, ale co kolejny ujawniony kawałek, to słabszy...

**pampa** rok temu

Ostatnia płyta bardzo dobra czekam z niecierpliwością na nowy materiał. Odświeżam sobie dyskografię ,,So Far, So Good... So What" ależ to jest płyta przypominają się czasy za łepka jak się słuchało, Dalej mnie ciary przechodząc słuchając ,,In My Darkest Hour" zajebisty ponadczasowy kawałek!!!

**Blind** rok temu

So Far to jedna z najlepszych płyt Megadeth - surowa, z punkowym brudem, szczera, bezkompromisowa.
Kiedyś prawie codziennie jeździłem pociągiem i często towarzyszył ten album w podróży.
"The pain, the pain, the pain
Won't you hold me again?
You just laughed
haha
you bitch!!!"
Ciary.

**pit** rok temu

-no dobra, to Dave wymyślił black metal

**Szajtan** rok temu

Klip do tytułowego utworu z najnowszej płyty już dostępny.

**Zsamot** rok temu

I jak tam Wasze wrażenia? Ja jestem hiper zadowolony. Kapela z mego dzieciństwa nadal nagrywa płytę, która mnie kręci, zmusza do poświęcenia jej czasu. To cudowne uczucie, móc włączyć nowy album, a potem klasyczne pozycje bez cienia żenady. Nie będę rozwijał poszczególnych kawałków jako prób analizy. Tzw. miodność zachowana, porządne granie. Bosko.

**porwanie w satanistanie** rok temu

Jak dla mnie ich najgorszy album od czasów "World Needs A Hero", dotąd nie dałem rady tego w całości przesłuchać. Duże rozczarowanie, bo pierwszy utwór zapowiadał coś fajnego.

**blue_calx** rok temu

Jest dobrze. Miło zapierdalają, okazyjnie wskakujące solówki w niespodziewanych momentach robią dobrą robotę. Znajdą się fajne riffy, jak choćby w Night Stalkers. Sacrifice trochę nuży, ale nie ma lipy. Kibicuję rudemu i teamowi.

Edit: przy końcówce płyty, szkoda, że się trochę zrobiło "śpiewowo" taki Mission to Mars można by wyjebać... w kosmos. Podobnie nie siadł mi utwór Burn in Hell.

Osobiście mi brakuje tego melancholijnego klimatu z Dystopii, tutaj te utwory są zróżnicowane tematycznie. Soldier on wydaje się być przedłużeniem ostatniej płyty, taka stylistyka mi odpowiadała nieco bardziej. Dalej jednak utrzymuję, że jest całkiem dobrze i nie ma powodów do rozczarowań.
edit2: Na pewno będę wracał do tej płyty.

**pampa** rok temu

Mi się podoba nowy album jednak jeszcze za mało odsłuchów żeby określić do końca album na pewno w 100% Megadeth solówki , bardzo fajne riffy.

**CzłowiekMłot** rok temu

Po pierwszym odsłuchu miałem wrażenie, że nie utrzymano poziomu z poprzedniej płyty, pozornie mniej spójne się to wydawało. Po kolejnym i kolejnym stwierdzam, że zespół jest w zajebistej formie i Kiko jest najlepszym gitarzystą w składzie od czasów Martiego Friedmana, jeśli nawet nie lepszym.

Zaczynając od początku albumu - wstęp tożsamy z tym na finalnym Cathedral, a później mamy po prostu festiwal klasowych riffów, raz bardziej thrashowych, innym razem bardziej rockowych. Są momenty a’la Megadeth z końca lat 90-tych, ale większość zagrywek kojarzy mi się z tymi złotymi czasami kapeli. Sporo zwrotów akcji, dobre wokale Rudzielca, świetne solówki. Nie oczekując niczego dostałem aż nadto dobrego.

Ulubione utwory na tę chwilę:
Dogs of Charnobyl, Sacrifice, Célebutante (fajny judasowy klimat) i znany wcześniej Soldier On! oraz We’ll Be Back.
Piękne granie.

**Zsamot** rok temu

Dunaj wczoraj machnął 2 godziny audycji o Megadeth i po prostu totalnie mnie wkręcił w odsłuch starych i nowszych rzeczy... Świetnie się słucha kawałków z płyt po A World need a hero. A najnowszy muszę koniecznie szybko nabyć.

Okładka idealna na plakat lub koszulkę. Ma klimat.

**porwanie w satanistanie** rok temu

Kolejna próba i kolejne odbicie się od muru z kartonu - tym razem polegałem na odcinku Dogs Of Chernobyl - Sacrifice. W ramach protestu kupiłem sobie w Biedronce "Super Collider" i tam jest o wiele lepiej.

**Zsamot** rok temu

Super Collider - lepszy? Ok.

**dj zakrystian** rok temu

Jak kto woli to melodyjniejsze, mainstreamowe oblicze Rudego, to lepsze. Mnie sie podoba i radiowy metal i traszowanko - śmieciowanko, od Śmierci na masową skalę.

**porwanie w satanistanie** rok temu

Zsamot pisze: ↑
rok temu
Super Collider - lepszy? Ok.

Lepszy. Płyta lekka, ale przynajmniej zagrana na luzie i bezpretensjonalna, w przeciwieństwie do tego nowego kloca. "Dystopia" była super, tutaj mamy gwałtowny zjazd w kierunku gleby.

**dj zakrystian** rok temu

Póki co, przesłuchałem tylko raz, ale grania na siłę nie stwierdzam. Rudy od dawna lawiruje między thrashem a melodyjniejszym odcieniem metalu. Ale Dystopia jednak lepsza. Moje ulubione to: So Far, RiP, CtE i Youhanasia.

**Ith89** rok temu

A mi tam się podoba. Początkowo był nieco lekki zawód, bo spodziewałem się więcej kawałków w stylu We'll be back. Drugie podejście i jest ok. Będę wracał do tej płyty. Nie uważam, że jest gorsza od Dystopii. A na pewno lepsza od Super Collider.

**Nucleator** rok temu

Piszę to z wielkim bólem, ale niestety zgadzam się z @porwanie w satanistanie. The Sick, The Dying… And The Dead! to obok Super Collider najgorsza pozycja wydana przez Rudego w obecnym stuleciu. Nie wiem, co się stało z gościem, który potrafił niegdyś komponować kompozycje uchodzące już za klasyki thrash metalu. Nawet na poprzednim albumie potrafił nagrać takie frykasy jak Death from Within czy Dystopia. Tu natomiast większość utworów jest po prostu nijaka i szybko wyparowuje z czerepa. Takie Junkie to już w ogóle jakiś asłuchalny koszmar - numer całkowicie bałaganiarski i niespójny. Wyjątkiem jest rewelacyjny, udostępniony jak pierwszy We’ll Be Back z fajnym refrenem i nieco "progresywującą" końcówką, wrażenie z odsłuchu poprawiają też Célebutante z riffem bardzo przypominającym Looking Down the Cross z debiutu i Mission To Mars, który jest wehikułem czasu do okresu "Countdown to Extinction". I to w zasadzie tyle, reszta albumu jest po prostu przeraźliwie przeciętna, że nawet ciężko mi coś więcej mądrego napisać. Niestety, mocne rozczarowanie.

**dj zakrystian** rok temu

Nergal ponoć zachwycony nowym MegaRudym. I tak jak typa nie trawię, choć jego muzykę lubię, to przyznam mu rację. Zacny album Rudy popełnił na stare lata. Trochę jak Hardwire Mety, świetne numery a kuce płakały, że za długie i mało thrashu. Jakby się nie kłaniać, zawsze dupa z tyłu. Chociaż z drugiej strony rozumiem. Natłok wszystkiego i oczekiwano dzieła na miarę RiP. Płyta jest conajmniej dobra. Bardzo dobra w kilku momentach. Tyle wystarczy od kapeli z takim stażem.

**Vortex** rok temu

Leci ta nowa i nie mogę pozbierać się z wrażenia, że to jest obrzydliwe. Nigdy nie byłem fanem Megadeth, ale przyzwoitą muzę Rudy potrafił robić. To co na ostatnim krążku się znajduję, zabija wszelką ochotę do sprawdzenia czegokolwiek więcej. @dj zakrystian Hardwire przy tym to majstersztyk. Ok, mam konserwatywne podejście.... Kompletnie nieudana próba Rudego, jak dla mnie.

**CzłowiekMłot** rok temu

W czym się przejawia słabość tego albumu? Wydaje mi się, że jeden powtarza w tym temacie po drugim. Zgodziłbym się z tym, gdy ktoś by napisał, że jest średnio, bo i kilka lepszych albumów już spod rudych palców wyszło. Były jednak i znacznie gorsze jak wspomniany Super Koliber, czy też dwa (udające thrashowanie) albumy przed Endgame. Na nowej płycie jest kilka słabszych momentów, ale też niemało ciekawych i zapamiętywalnych zagrywek, przynajmniej moim zdaniem.

**Zsamot** rok temu

Wypada narzekać. Tak po prostu.

**Ith89** rok temu

Na mojej playliście w Spotify zostało 9 z 14 kawałków z płyty, więc, jak dla mnie, zdecydowanie jest czego słuchać.

**Vortex** rok temu

Totalnie mi nie pasuję ten krążek. Dlaczego wypada narzekać, bez sensu... Mam wrażenie jakbym słuchał jakiś "story metal", brakuje mi płynności. Teatralny to krążek jak dla mnie, i mi to nie pasuje proste.

**Kozioł** rok temu

No i przyszła na mnie pora...

Przesłuchałem dwa razy. Mam wrażenie ze pierwsza część albumu jest tragiczna. Druga dobra. Dobre sola, wokal w formie. Kilka riffów i zagrywek. Reszta to już nie to samo. Generyczne. Trochę niekonsystentne w sumie. Wieczorem zrobię jak Ith89 i wyjdzie co i jak.

Zsamot pisze:Wypada narzekać. Tak po prostu.

A tak po prostu wszystko chwalić też wypada?

**Zsamot** rok temu

W Polsce to nie grozi.

**Kozioł** rok temu

Zsamot pisze: ↑
rok temu
W Polsce to nie grozi.

Myślę, że masz jakiś tam trening psychologiczny czy coś. Pisałeś nie raz o byciu świadkiem polski z... W tym kontekście „wypada” brzmi jak baaardzo pozytywna postawa. Mnie, raczej przyszłoby do głowy, że „w Polsce to konsekwentnie powinno się...”

P.S.
Zrobiłem tę nówkę na spokojnie i.... Troszkę zmieniłem zdanie. Równy, średni album. SOLÓWY to ten gość potrafi/potrafił. Reszta pod Testament. Bez wygibasów i kombinowania ze starych lat świetności MegaDet. Dobry trasz dla tych, co to dużo thrashu słuchają i nie wybrzydzają. Za długi.

Dowaliłem jeszcze Russia in Peace, żeby potwierdziło się ze mam racje i po 4 kawałkach musiałem wyłączyć, bo zmęczyłem się tym godzinnym noworodkiem.

P.S. 2
Lepsze i tak od każdej mety po czarnym... Ten album błaźni załogę kurdupla Larsa.

**Zsamot** rok temu

Tak naprawdę Rudy powinien już dawno zrozumieć, że cała akcja pt. Metallica nie ma startu do tego, co on robi. a mianowicie nagrywa dobre płyty thrashowe. Czasem lepsze, czasem słabsze. Ale za każdym razem fan ma pewność, że to "jego" zespół. Nie musi nic sobie wmawiać o rozwoju itp. pierdołach.
Jasne, ze z 2 kawałki mogłyby polecieć, ale... każda płyta ma swe słabsze momenty i my mamy sowich faworytów. to jest właśnie cudowne w pasji. Totalnie subiektywne postrzeganie.
Ja pewnie w tym tygodniu fizyczniaka zamówię i będę z przyjemnością wałkował. Łudząc się, że na Mystic wleci Rudy z załogą.

**Szajtan** rok temu

Nowy klip do Life In Hell

**Kozioł** rok temu

Zsamot pisze: ↑
rok temu
Tak naprawdę Rudy powinien już dawno zrozumieć, że cała akcja pt. Metallica nie ma startu do tego, co on robi. a mianowicie nagrywa dobre płyty thrashowe. Czasem lepsze, czasem słabsze. Ale za każdym razem fan ma pewność, że to "jego" zespół. Nie musi nic sobie wmawiać o rozwoju itp. pierdołach.
Jasne, ze z 2 kawałki mogłyby polecieć, ale... każda płyta ma swe słabsze momenty i my mamy sowich faworytów. to jest właśnie cudowne w pasji. Totalnie subiektywne postrzeganie.
Ja pewnie w tym tygodniu fizyczniaka zamówię i będę z przyjemnością wałkował. Łudząc się, że na Mystic wleci Rudy z załogą.

Nie rozumiem trochę. Czyli co, pasja = bezkrytyczność, brak wymagań i ślepa akceptacja bo riffy wciąż ostre?

każda płyta ma swe słabsze momenty - to nie lepiej, po prostu słuchać płyt bez słabych momentów?

umówił byś się z dziewczyną której nie za bardzo, tylko dlatego że to kobieta, ma długie włosy i cyce?

**dj zakrystian** rok temu

A da się słuchać Rudego, bez ciągłych porównań do Mety? Fani sami napędzają ten temat, to Rudy powtarza historyjki jak wyleciał z Mety.Do znudzenia.

**Kozioł** rok temu

dj zakrystian pisze: ↑
rok temu
A da się słuchać Rudego, bez ciągłych porównań do Mety? Fani sami napędzają ten temat, to Rudy powtarza historyjki jak wyleciał z Mety.Do znudzenia.

... a od ładnych trzydziestu lat, tak naprawdę bardzo niekompatybilne porównanie. Chyba lepiej z jakimś testament np. Tutaj Rudy myślę, dostaje po dupie. Oczywiście w czasach post black albumowych, czyli po roku 91.

**Zsamot** rok temu

Oczywiście, że da się słuchać Rudego bez porównań z Metallica. Nawet na etapie najlepszych płyt- Czarny i Countdown, czy z którymi de facto zacząłem z nimi znajomość, nie miałem z tym żadnych problemów.

Wiesz, @Kozioł spotykałem się z dziewuchami, które były bardzo różne, a ilość ich deficytów ( i moich) ucieszyłaby niejednego terapeutę.

**Kozioł** rok temu

Zsamot pisze: ↑
rok temu
Wiesz, @Kozioł spotykałem się z dziewuchami, które były bardzo różne, a ilość ich deficytów ( i moich) ucieszyłaby niejednego terapeutę.

Wiem, a z twojej odpowiedzi wynika, że te deficyty nie były problemem, więc nie były deficytami.

**kurz** rok temu

Kozioł pisze: ↑
rok temu
deficyty nie były problemem, więc nie były deficytami.

Jak śpiewa Waglewski ‚Sam się topię w swoich wadach sam się składam z samych wad’. Na deficytach można zbudować siebie.
A nowy Megadeth nie odsłuchany do końca. Jak to mówi Hajasz ‚boooring’

**Zsamot** rok temu

kurz pisze: ↑
rok temu
Jak śpiewa Waglewski ‚Sam się topię w swoich wadach sam się składam z samych wad’. Na deficytach można zbudować siebie.

Chyba to będzie kwintesencją.

**Szajtan** rok temu

Głos Dave'a w ogóle się nie starzeje, w dalszym ciągu brzmi tak samo jadowicie i zgryźliwie jak dawniej. Bezpardonowo wygrywa z Jamesem Hetfieldem. Twórczość Megadeth od trzydziestu lat stoi na wyraźnie wyższym poziomie artystycznym od Metalliki, płyty ukazują się dwa razy częściej, są wierniejsze thrash metalowi i bez porównania bardziej przekonujące. Metallica zachorowała na przewlekłe lenistwo, Anthrax może nie umiera, ale nowy materiał tworzy tylko teoretycznie, a Slayer zmarł. Tymczasem Megadeth doznaje przypływu świeżej krwi.

**yog** rok temu

Szajtan pisze: ↑
rok temu
Głos Dave'a w ogóle się nie starzeje, w dalszym ciągu brzmi tak samo jadowicie i zgryźliwie jak dawniej. Bezpardonowo wygrywa z Jamesem Hetfieldem.

Co kurwa xD