brutalland.pl

Waste of Space Orchestra to projekt muzyków Oranssi Pazuzu oraz Dark Buddha Rising, powołany celem zagrania pojedynczego koncertu na festiwalu Roadburn 2018. Żeby ten koncert zagrać, musieli oczywiście najpierw napisać muzykę, a sam występ został widocznie na tyle dobrze przyjęty, że ostatecznie postanowiono nagrać też wersję studyjną.

Muzyka, jaką prezentuje ten ansambl to mieszanina psychodelicznych, doomowych, plemiennych, kosmicznych, pierwotnych i metalowych dźwięków, niesiona płynną kompozycją.

Z tzw. tagów to bym wymienił tutaj: doom, sludge, post-metal, experimental, avant-garde, psychedelic rock, krautrock, space rock, tribal, atmospheric i tak dalej.

Powyższe zostało napisane 4 dni po wcześniejszej dyskusji, wydzielonej z tematu poświęconego Oranssi Pazuzu, która rozpoczęła się tak:

Premiera albumu Syntheosis - 5 kwietnia 2019 roku sumptem Svart Records. Coś mi mówi, że cała płyta jest ostro dobra.

Skład:
Toni Hietamäki - Bass Oranssi Pazuzu, Atomikylä
Petri Rämänen - Deep Bass Guitar Dark Buddha Rising, ex-Mother Susurrus
Jukka Rämänen - Drums Dark Buddha Rising, Atomikylä, Hexvessel
Jarkko Salo - Drums Oranssi Pazuzu
Jussi Saarivuori - Electronics Dark Buddha Rising, Abyssion (live), Hexvessel, Syvyys, Wastement
Vesa Ajomo - Guitars, Voice of the Shaman Dark Buddha Rising, Atomikylä, Mr. Peter Hayden, Syvyys, Wastement, ex-Darkempire, ex-Hexvessel
Juho Vanhanen - Guitars, Voice of the Seeker Oranssi Pazuzu, Three Pound Trigger, Atomikylä, Grave Pleasures, ex-Kuolleet Intiaanit
Niko Lehdontie - Guitars, Effects Domovoyd, Oranssi Pazuzu, Kairon; IRSE!
Ville Leppilahti - Keyboards, Effects Oranssi Pazuzu
Marko Neuman - Voice of the Possessor Convocation, Dark Buddha Rising, ex-Candy Cane, ex-Katakombi, ex-Matar, Overdose Support, ex-Uhrimalja, ex-Body Odour, ex-Cahier, ex-Kasvain, ex-Particle Separator, ex-Supermasters, ex-The Breed, ex-The Polka Dot Sunflower Bed Orchestra, ex-The Romes, ex-Trablaablaa, ex-Vgnsmus

Nikos Giagoudakis – Live Sound
Kalle-Erik Kosonen – Video Art
Maija Lahtinen – Costumes
Mikko Männistö – Lighting Director

Dyskografia:
2019 - Seeker's Reflection [single]
2019 - Wake Up the Possessor [single]
2019 - Syntheosis



MA: https://www.metal-archives.com/bands/Wa ... 3540452331
BC: https://wasteofspaceorchestra.bandcamp.com/music

Coś mi mówi, że cała płyta jest ostro dobra.

Po czym wnosisz? Chyba nie po chujowej okładce, przez którą zapewne nie zajdą zbyt wielu fanów wśród true BM-owców, ale to chyba nie do nich muza skierowana, a może i do nich, by poszerzyć im nieco perspektywę.

A bo jest to nagranie muzyki, którą napisali na festiwal Roadburn w 2018, żeby ją zagrać tylko na żywo, a grają wykurwiste gigi z zaangażowaniem jak w transie. I chyba wyszło ostatecznie, bo uznali, że jednak i płytę nagrają z tym. A okładka jest może elementem scenografii? Taką fotę widziałem:


Jak by nie było, jest ona zaskakująco odpowiednia do muzyki (która nie jest chujowa). Oprzeć swoje twierdzenia mógłbym na co najmniej dwóch udostępnionych dotąd utworach

To czemu nie opierasz się właśnie o nie, nie słuchałeś tych utworów, czy jak? Gdzie hajp i wywód na całą stronę nad ich zajebistością, no gdzie?

Trudno się nad takim bogactwem dźwięków rozwodzić po pobieżnym zapoznaniu, ale fani Oranssi Pazuzu nie powinni być zawiedzeni

Czyli jak już się zapoznasz, będzie to ok jednej strony wywodu na utwór

Dlatego pisałem o Oranssi Pazuzu nie słuchając go od miesięcy, może i ponad roku, racząc się w to miejsce właśnie Waste of Space Orchestra

Tym co już OP słyszeli i znają, może nie koniecznie zaskoczyć styl Waste of Space Orchestra, oraz zupełny brak BM na wyczekiwanej od nich płycie. Tak jak ją opisują - ma to być głównie metal progresywny z dodatkiem doomów praz post-metalu, czyli nie koniecznie dla mnie.

Taki rytualny doom, ale w jednak dość szybkich tempach, urfaustowania tutaj wiele raczej się nie znajdzie (choć nieco się może kojarzyć), a i charakterystycznego stylu Pazuzowców nie zabrakło, tym razem jest to jednak bardziej podróż w pierwotne wnętrze ziemi, kolejne warstwy historii naszego zwierzęcego plemienia, niż odkrywanie nowych galaktyk, pełnych halucynogennych gazów i trujących bakterii. No i po angielsku zdaje się

Ogólnie to niezłym muszą się cieszyć poszanowaniem, skoro im Roadburn zapłacił za to, żeby specjalnie dla nich przygotowali jednorazowy występ, a ekipa to chyba pod 10 osób tutaj. Jest to trochę granie, jakby Oranssi Pazuzu skręcił w rejony ansambli w stylu Godspeed You Black Emperor czy Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, tylko w wersji rytualno-transowo-pierwotno-plemiennej, nie odzierając się przy tym z metalu i hałasu (przesadnie).

W rytualny doom i twe słowa nie wierzę, dopóki nie usłyszę. Tym bardziej, że jak piszą doomu tam jedynie namiastka, więc chyba nie tak wiele, by przypisywać mu jeszcze epitety dookreślające. Dla mnie progresywny metal to w większości pitolenie bez sensu i tegoż się spodziewam po tym albumie, a nie rozkładających sie gdzieś w kosmosie zwłok astronauty.

Astronautów tam nie ma, więc się nie zawiedziesz To jest taki progresywny metal, jak progresywna była Varahtelija Progresywny i metal, ale nie progressive metal.

A może coś tych astronautów w sumie jest, to taka Odyseja kosmiczna (tym razem to na serio, nie jak przy każdej płycie Oranssi Pazuzu się mówi ), tylko te małpy latają jak coś W sumie tytuły kolejnych kawałków dość pasują do kolejnych scenek w filmie nawet

Ostatnia mi się nawet podobała, wielokrotnie puszczałem se ją pod rząd, ale jednak Doom i Progressive M. to za mało, brak BM-u, który jednak jest obecny na OP wszystko przekreśla. Oczywiście wszystko tu zależy od proporcji, ale te zdaje mi się, zmierzają w przeciwnym niż ja kierunku.

No, ale przykładowo w kawałku o tytule The Shamanic Vision bym powiedział, że wokalnie pobrzmiewa wciąż echo trolla z Arckanum

Stream całości Waste of Space Orchestra:

https://www.loudersound.com/features/or ... osmic-rite

Polecam w chuj.

Leci początek. Jak na razie słychać klasycznego space rocka spod znaku zjadaczy francuskiego sera.

pit pisze: ↑

5 lata temu

Leci początek. Jak na razie słychać klasycznego space rocka spod znaku zjadaczy francuskiego sera.

ano początek to trochę jak jaki Shub-Niggurath

Miałem na myśli Gong, ale faktycznie organowe melodie smakują zeuhl. Rytm w "The Shamanic Vision" trochę przypomną Godflesh. W kolejnych kawałkach robi się ciasno w tym całym kosmosie. Czuć że grają dwa zespoły, ale ja zawsze dam się złapać na neoklasyczne chóry i trybalną perkusję.

Znam tylko jeden ich kawałek, który jest udostępniony na ich BC. Nie wiem co to właściwie ma być i do kogo jest kierowane, ale zainteresowało mnie na tyle, że z przyjemnością przesłucham całą płytę.

yog pisze: ↑

5 lata temu

Coś mi mówi, że cała płyta jest ostro dobra.

Jest.
A czy tam jest Black Metal? Jakie to ma znaczenie, np. przy słuchaniu kawałków typu Wake up the Possessor czy Syntheosis.

Nówka to więcej tego samego w wersji poprawionej. Świetna perkusja.