Wirtuozeria w metalu

[Vexatus]

Jak w temacie - piszcie na temat metalowych muzyków, którzy Waszym zdaniem są wirtuozami i opanowali swój instrument w stopniu mistrzowskim. Szeroko pojęty metal jest muzyką dość prostą (choć nie zawsze) i korzystającą z dość ograniczonych środków wyrazu, ale wśród metalowych muzyków jest/było wielu wybitnych instrumentalistów. Wpisujcie Wasze typy - kto i dlaczego. Pozdrawiam.

Z mojej strony na początek Michael Angelo Batio z MAB: https://www.metal-archives.com/artists/ ... atio/24422



Takie tam prostackie zagrywki:

[deathwhore]

Wygląda jakby miał się masturbować do swojej zajebistości. No fajny cyrk, ale to jego cyrk. Mnie to nudzi. W atonalnych zagrywkach Morbid Angel znajduję więcej wirtuozerii tak szczerze, wychodzenia poza utarty schemat melodyczny. Bo co z tego, że gość używa niecodziennych technik, jak melodycznie w niczym to nie zaskakuje?

[Vexatus]

Wygląda jakby miał się masturbować do swojej zajebistości. No fajny cyrk, ale to jego cyrk. Mnie to nudzi. W atonalnych zagrywkach Morbid Angel znajduję więcej wirtuozerii tak szczerze, wychodzenia poza utarty schemat melodyczny. Bo co z tego, że gość używa niecodziennych technik, jak melodycznie w niczym to nie zaskakuje?

Mnie tego typu ekwilibrystyka na gryfie znudziła kilkanaście lat temu (bo mi się nie chciało dalej ćwiczyć po 3-4 godziny dziennie), co nie zmienia faktu, że gość jest do dnia dzisiejszego wybitnym instrumentalistą. Morbid Angel to zupełnie inna para kaloszy - pomijam już fakt, że jakoś niespecjalnie przekonuje mnie teoria o atonalności ich muzyki.

[deathwhore]

Muzyka, jako taka, nie. Natomiast myślałem, że skoro poruszamy się w obrębie solówek, to Trey bardzo często takie grał. Jeżeli sprowadzić sprawę do riffów, to podkłady u Batio też nie mają za dużo wspólnego z wirtuozerią.

[Vexatus]

A to zależy czy mamy rozmawiać o wirtuozerii czy o teorii kompozycji.

[pp3088]

Rzadko mam ochotę na wirtuozerie w metalu. Nie wiem czy Gorguts i Converge się do tego łapią. Jak mam ochotę na coś pokręconego to avant-prog, zeuhl czy improwizowane noise rocki czy nawet free jazz.

Jak mi ktoś pierniczy, że Yngwie Malmsteem to jakiś wirtuoz albo goście z Dream Theater to zawsze chce mi się śmiać.

Jak ktoś chce usłyszeć jak brzmi spotkanie dwóch wirtuozów swoich instrumentów którzy spotykaja się pojammować, nakurwiając w swoje instrumenty jak szaleni to polecam kolaboracje dwóch panów z Japonii: Tatsuya Yoshida i Tsumeo Imahori:

[Nucleator]

Ja generalnie zlewam gości, którzy tylko ścigają się na gryfie w przebieraniu palcami, choć wybitnych umiejętności nie mogę im odmówić. Mam tu na myśli gości a la Malmsteen czy gitarzystów z Dragonforce. Lubię za to słuchać solówek gitarzystów potrafiących idealnie wpasować solo do utworu. Przykładami takich instrumentalistów są dla mnie Jeff Waters, Dave Mustaine, Gary Holt, Adrian Smith czy Trey Azagthoth. Ponadto dużo bardziej niż shredderów podziwiam gitarzystów, którzy potrafią łączyć śpiewanie z graniem skomplikowanych riffów na gitarze. Sam uważam się za dość wprawnego gitarzystę, ale nie potrafię jak Mustaine zagrać Take No Prisoners z RiP, śpiewając, o Sacrifice Unto Sebek takiego Nile nie wspominając. To niekiedy trudniejsze niż wywijanie szybkich solówek.